รวมรูปภาพ
เฟซบุ๊ก (facebook) (หัดทำแนวข้อสอบท้องถิ่นและอื่นๆ)สถิติ
| เปิดเว็บ | 01/07/2011 |
| อัพเดท | 12/03/2024 |
| ผู้เข้าชม | 4,083,345 |
| เปิดเพจ | 6,202,490 |
Webboardว่าที่ข้าราชการส่วนท้องถิ่น หัวใจนักสู้ ใช้วุฒิป.ตรีก็สมัครได้ สมัครตำแหน่งประเภททั่วไป เรื่องราวของคุณ Chalisa Jne
|
เว็บมาสเตอร์ |
Chalisa Jne แชร์ประสบการณ์ (ฝังใจ) วันรายงานตัว จากคนไม่ติดดาวสู่ธาตุมั่วของเจ้าหน้าที่และความวุ่นวายต่างๆ ก่อนได้ซองน้ำตาลคืนมา (ข้อความยาวต้องขออภัยนะคะ แต่จำเป็นต้องเล่า) เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม เราเดินทางจากชลบุรีไปรายงานตัวเหมือนๆ กับทุกท่านในที่นี้ ด้วยความดีใจ แต่เมื่อถึงเวลาเลือกสังกัดรับซองสีน้ำตาลที่โต๊ะเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่บอกเราว่า “รู้ตัวมั้ยว่าติดดาว” เรารีบค้านทันที “หนูไม่ได้ติดดาวนะคะ ชื่อหนูไม่มีติดดาว” พร้อมกับควักมือถือมาเปิดหน้าเอกสารบัญชีประกาศรายชื่อคนที่ติดรอบแรก อะไรเนี่ย... เจ้าหน้าที่ก็เหมือนจะเหวอๆ ไป แล้วก็เดินไปพูดอะไรไม่รู้กับเจ้าหน้าที่คนอื่น แล้วกลับมาบอกเราว่า “คือตำแหน่งนี้ใช้วุฒิ ปวส.” เราแย้งหัวชนฝาว่าตำแหน่งเจ้าพนักงานห้องสมุดปฏิบัติงาน ใช้วุฒิป.ตรีได้ค่ะ เพราะในใบประกาศระบุคุณสมับติไว้ว่าใช้ วุฒิปวช. ปวส. หรือเทียบได้ไม่ต่ำกว่านี้ ทางสาขา หรือทางบรรณารักษ์ เราไม่ได้พูดลอยๆ ทุกข้อที่แย้งมาเรามีหลักฐานประกอบทุกอย่าง เพราะเราจะโหลดประกาศสำคัญๆ เก็บไว้ในไฟล์มือถือ เมื่อเขาเริ่มไม่มีทางไป (พูดง่ายๆว่าแถไม่เลิก ธาตุมั่วเริ่มแตกจากการโดนตอกกลับไป 2 ดอก เพราะไม่ได้ศึกษาอะไรมาให้ดีก่อนและทำงานกันผิดพลาด) ก็หันมาเล่นชื่อสาขาเราต่อ ว่าสาขาเราไม่ใช่ทางบรรณารักษ์ อันนี้เราก็แย้ง เพราะสาขาที่เราจบมาคือทางบรรณารักษ์น่ะแหละ แต่มหาวิทยาลัยเขาใช้เป็น สาขาสารสนเทศศึกษา และมีหลายมหาวิทยาลัยด้วยที่ใช้ชื่อประมาณนี้ ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ไม่ยอมรับฟัง! และหนสุดท้ายธาตุมั่วของเจ้าหน้าที่ก็จับทุกอย่างมาย้ำรวมกันหมด จะเอาใบรับรองมาจากทางมหาวิทยาลัย เริ่มบอกให้เอาหน่วยกิตสามสิบหน่วยกิตอะไรไม่รู้ ไปกันใหญ่แล้ว เอ้า...ถ้าจะมาไม้นี้ ทำไมคุณไม่แจ้งเรา ไม่ติดดาวเราไว้ในประกาศอย่างของหลายๆ คน เราจะได้เตรียมมา จะมาขอตอนนี้ ที่หน้างาน แล้วเราจะมีมั้ยล่ะ เรื่องอะไรจะรับผิดทั้งที่ไม่ได้ผิด! เราย้ำว่าชื่อเราไม่ได้ติดดาวในประกาศ หนูจะรู้ได้ไงว่ามีปัญหา เขาเลยยอมให้เวลากลับไปขอใบรับรองกับมหาวิทยาลัย ให้ได้ภายในสัปดาห์หน้า ตอนนั้นไม่เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น นับแต่ที่ออกจากห้องเราสติหลุดไปเลย เอาแต่ร้องไห้ แบบมันเกิดอะไรขึ้นวะ!? ขณะขับรถกลับชลบุรี เราร้องไห้ตลอดทาง สติแทบไม่อยู่กับตัวจนเกือบเกิดอุบัติเหตุ พ่อ แม่ และแฟนปลอบใจและช่วยหาทางแก้ คอยเรียกสติ วันนั้นเราพยายามติดต่อกรม แต่ไม่มีใครรับสาย เราร้องไห้เกือบทั้งคืน ข้าวก็ไม่ยอมกิน และคืนนั้นเราก็ตัดสินใจกินยาคลายเครียดให้ตัวเองได้หลับ วันต่อมาคือวันที่ 19 วันนี้แฟนเรามารายงานตัว เรา พ่อแม่เรา ตัดสินใจมาที่นี่ด้วย และโชคดีที่เจอ ท่าน ผอ. เดินมาทางฝั่งเดอะแกรนของหอประชุม ที่เรายืนรอกันอยู่ ก่อนแฟนเราจะเข้าไปรายงานตัว เราจึงเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ขอชื่นชมว่าท่าน ผอ. ใจดี ใจเย็นที่จะอธิบาย และตำหนิคนของท่านเองว่าทำไมไปพูดกับเราแบบนั้น แล้วทำไมเจ้าหน้าที่ไม่ให้ซองน้ำตาลเรา นึกว่าให้มาแล้ว และวุฒิเราก็ใช้ได้ ท่าน ผอ.ดูทรานสคริปเรา ก็บอกว่าไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร เรื่องหน่วยกิตกี่หน่วยกิตก็ไม่เห็นจะเกี่ยว แต่ยังไงก็ไปขอใบรับรองมาก็ได้ เพื่อความสบายใจของหนู ผอ.ย้ำว่าให้เราฟังผอ.คนเดียวพอ รีบขอรีบมาเอาซองกลับไป ท่านก็ดูอึ้งๆ ตรงที่ว่าเราไม่ได้ติดดาว และมีปัญหาได้ไง... เราค่อยโล่งใจมาระดับนึง วันนั้นเรารีบไปขอใบรับรอง อาจารย์ก็ดูจะเหนื่อยใจที่ทำไมไม่อัพเดทข้อมูลกันบ้าง เดี๋ยวนี้ทางบรรณารักษ์เขาใช้เป็นสารสนเทศกันแล้ว แล้วก็ได้รับการรับรองแล้วด้วย สรุปคือทางมหาวิทยาลัยนัดเรามารับเอกสารวันที่ 20 ตอน 9 โมงเช้า แต่เราก็ซึมอยู่ดี ตราบใดที่ซองน้ำตาลยังไม่มาอยู่ในมือเรา เราจะสบายใจได้ยังไง? วันที่ 20 ผ่านไป คนในครอบครัว รวมถึงแฟนเรายืนยันว่าจะอยู่เคียงข้างเรา จะช่วยทวงสิทธิ์ของเราคืนให้ได้ ... และแล้วก็ถึงวันที่เราจะทวงของๆ เราคืน! พ่อกับแฟนยอมหยุดงานพาเราไป ไปอยู่เคียงข้างเรา...และคอยปลอบใจฉันเสมอตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องว่า ต่อให้หนูจะเป็นอะไร ถึงไม่เป็นข้าราชการ หนูไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย ไม่เสียใจเลย แต่ทนไม่ได้ที่เห็นหนูเสียใจ ถ้าไม่มีคนรอบข้าง เราอาจจะแย่กว่านี้ เราเอาเอกสารที่เขาต้องการไปให้ โดยมีแฟนเราเดินไปด้วย แต่นึกว่าจะจบด้วยดี... แต่เจ้าหน้าที่ (คนละคนกับที่รับรายงานตัวเรา) ก็ยังจะมาถามหาอีกว่ามีวุฒิอื่นมั้ย มันต้องเป็นวุฒิปวส. เรากับแฟนมองหน้ากัน แฟนเราอธิบายให้เจ้าหน้าที่คนนั้นฟังว่า ผอ. บอกกับพวกเราว่ายังไง แต่ในใจนี่เริ่มโมโหแล้ว บวกกับท่าทีพูดจาไม่ดีของเจ้าหน้าที่ ยิ่งทำให้โมโห แต่เก็บอารมณ์ไว้ นี่หรอ...ข้าราชการที่จะบริการประชาชน พูดจาแบบนี้หรอ ทั้งที่เรากับแฟนพูดดีๆ ไม่ก้าวร้าว และไหว้เขาก่อนที่จะยื่นเอกสารด้วยซ้ำ หนสุดท้ายคำยืนยันของ ผอ. ที่เรากับแฟนเรานำมาอ้างถึง ก็ทำให้เจ้าหน้าที่เลิกดันทุรัง และเอาซองน้ำตาลมาให้เรา (แบบรีบยัดๆ ใส่มือเรา ) เราไม่ลืมที่จะทวงกับเจ้าหน้าที่ว่า “หนูยังไม่ได้เซ็นใบที่เลือกที่ลงพร้อมลำดับเลยค่ะ” เจ้าหน้าที่คนนั้น (ซึ่งแฟนเราคิดว่าดูเป็นคนใจดี เพราะวันที่มารายงานตัวก็ยิ้มแย้มพูดกับคนมารายงานตัวและพ่อแม่ผู้ปกครองด้วยดี – คนที่เป็นโฆษกพูดอธิบายอยู่หน้าหอประชุมนั้นแหละ) กลับทำหน้าแข็งๆ แล้วบอกเสียงห้วนว่า “เซ็นอะไร” เราก็อธิบายไป เขาก็ไปเอาใบเซ็นนั้นมา (ใบที่วางอยู่บนโต๊ะเจ้าหน้าที่รับรายงานตัวที่ให้เราเลือกที่ลงพร้อมเขียนลำดับและเซ็นชื่อกำกับ) “นี่ไงก็เซ็นแล้วนี่ แล้วทำไมอีกล่ะ” เสียงห้วนจนเราลืมหน้าตึง กำหมัดแหละ แต่เราดูดีๆ มันไม่ใช่ลายมือเราที่เขียนชื่อและลำดับไป สงสัยจะเป็นเจ้าหน้าที่เขียนแทนไป (อาจจะโดนผอ.ว่ามา เลยรู้ตัวเองว่ามั่วเลยเขียนลงไปทีหลังให้) ด้วยความที่อยากออกไปจากที่นี้จากข้าราชการชั้นสูงงงตรงหน้าที่ใครแย้งหรือรู้มากกว่าเขาไม่ได้เลยยย จึงลากแฟนออกไปกลัวมีเรื่อง มันไม่คุ้มอ่ะค่ะ เรากำลังจะมีชีวิตที่ดี นั้นแหละกว่าจะได้ซองนี้มาต้องรบกับความสะเพร่าของเจ้าหน้าที่ การไม่ศึกษาคุณสมบัติมาให้ดี เสียทั้งความรู้สึก ทั้งค่าใช้จ่าย พ่อและแฟนต้องเสียการเสียงานหยุดพาเรามาอีก บอกเลยโมโหก็โมโห คำขอโทษสักคำก็ไม่มี! โคตรแย่!! ฝากไว้สำหรับทุกคน ถ้าเราไม่ผิด เราต้องปกป้องสิทธิ์ของตัวเอง อย่าให้อนาคตของเราถูกทำลายเพราะความสะเพร่าของคนอื่น และต้องศึกษาคุณสมบัติให้ละเอียด ไม่งั้นอาจไม่โชคดีแบบเรา อาจจะจบตั้งแต่ที่เจ้าหน้าที่มั่วว่าต้องใช้ ปวส.เท่านั้น (ขอบคุณเรื่องราวของChalisa Jne) ***บุคคลที่น่ายกย่อง**** Link: คลิ๊กที่นี่ |
แสดงความคิดเห็น
แบ่งปันความรู้
หากใฝ่ฝัน ความก้าวหน้า
จงสู้ต่อไป อย่าไหวหวั่น
ขอเพียงตั้งใจ ใฝ่รู้
เพราะเราคือ คนไทยใจกล้าแกร่ง